หน่วยความจำภายใน
หน่วยความจำภายใน (Primary Storage Section หรือ Memory) เป็นหน่วยความจำที่อยู่ภายในเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สามารถติดต่อกับหน่วยงานอื่น ๆ ได้โดยตรง แบ่งออกเป็น 2 ประเภท
1.
หน่วยความจำภายใน
- หน่วยความจำแบบแรม
(Random Access Memory หรือ
Ram) เป็นหน่วยความจำชั่วคราว
ที่ใช้สำหรับเก็บโปรแกรมที่กำลังใช้งานอยู่ขณะนั้น
มีความจุของหน่วยเก็บข้อมูลไม่เกิน
640 KB คือผู้ใช้สามารถเขียนหรือลบไปได้ตลอดเวลา
ถ้าหากปิดเครื่องคอมพิวเตอร์หรือไฟฟ้าดับ
จะมีผลทำให้ข้อมูลต่าง
ๆ ที่เก็บไว้สูญหายไปหมด
และไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้
- หน่วยความจำแบบรอม
(Read Only Memory หรือ
Rom) เป็นหน่วยความจำถาวร
ที่สามารถอ่านได้อย่างเดียว
ไม่สามารถบันทึกข้อมูลได้
ถึงแม้ว่าจะปิดเครื่องหรือไฟฟ้าดับ
ข้อมูลที่เก็บไว้จะยังคงอยู่
2. หน่วยความจำสำรอง
ได้แก่ เทปแม่เหล็ก
จานแม่เหล็ก
แผ่นดิสก์
(Diskett) CD-ROM
แผ่นดิสก์หรือสเกต
เป็นจานแม่เหล็กขนาดเล็ก
ชนิดอ่อน
จัดเก็บข้อมูลโดยใช้อำนาจแม่เหล็ก
การใช้งานจะต้องมี
Disk Drive เพื่อใช้เป็นอุปกรณ์ในการขับเคลื่อนแผ่นดิสก์
โดยแบ่งตำแหน่งพื้นผิวออกเป็น
แทร็คและเซ็คเตอร์
แบ่งออกเป็น
3 ขนาด คือ
- แผ่นดิสก์ขนาด
8 นิ้ว ปัจจุบันไม่นิยมใช้
- แผ่นดิสก์ขนาด
5.25 นิ้ว แบ่งออกเป็น
DD สามรถบันทึกข้อมูลได้ประมาณ
360 KB และ
HD
สามารถบันทึกข้อมูลได้
1.2 MB
- แผ่นดิสก์ขนาด
3.5 นิ้ว แบ่งออกเป็น
DD สามารถบันทึกข้อมูลได้ประมาณ
720 KB และ
HD
สามารถบันทึกข้อมูลได้
1.44 MB นิยมใช้กันมากในปัจจุบัน
หน่วยวัดความจุของข้อมูลในคอมพิวเตอร์
8 Bit 1 Byte
1 Byt 1
ตัวอักษร
1
KB 1,024 Byte
1
MB 1,024 KB
1
GB 1,024 MB
1 TB 1,024 GB
หน่วยความจำต่ำสุด
คือ บิต
(BIT [Binary Digit]) โดยใช้บิตแทน
1 ตัวอักขระ
หรือ 1 ไบต์
(Bite) หน่วยที่ใหญ่ขึ้นมาอีกหน่วย
คือ กิโลไบต์
(Kilobyte) โดยที่
1 กิโลไบต์
มีค่าเท่ากับ
2 10 ไบต์ หรือ
1,024 ไบต์ หน่วยความจำที่ใหญ่ขึ้นไปอีก
เรียกว่า
เมกะไบต์
กิกะไบต์
และเทระไบต์
ที่มา
: http://www.chandra.ac.th/office/ict/document/it/it01/com_06.htm
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น